بررسی تفاوت بیت کوین و اتریوم به ما درک روشنی از عملکرد آن‌ها می‌دهد و کمک می‌کند تا بهتر بتوانیم بلاکچین مناسب با اهداف تجاری خود را انتخاب کنیم. بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) از بلاکچین‌های محبوب و با ارزش در میان سرمایه‌گذاران هستند و به ترتیب در رتبه اول و دوم بازار کریپتو قرار دارند. از آنجایی که بیت کوین و اتریوم اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند، این دو پروژه با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند. در این مقاله قصد داریم به مقایسه ویژگی‌های این دو بلاکچین بپردازیم.

بیت کوین:

رمزارز بیت کوین در حال حاضر با قیمت حدود 1 میلیارد و 300 میلیون تومان در رتبه یک بازار رمزارزها قرار دارد. ارزش بازار این رمزارز حدود 508.63 میلیارد دلار است.

اتریوم:

رمزارز اتر در حال حاضر با قیمت حدود 83 میلیون تومان در رتبه دوم بازار رمزارزها قرار دارد. ارزش بازار این رمزارز حدود 202.26 میلیارد دلار است.

بیت کوین:

طرح اولیه بیت کوین در سال 2008 توسط شخص یا گروه ناشناسی به اسم مستعار «ساتوشی ناکاموتو» ایجاد شد. سپس در سال 2009 این پروژه به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد.

اتریوم:

طرح اولیه اتریوم در سال 2013 توسط یک برنامه نویس روسی به اسم «ویتالیک بوترین» ارائه شد. بعد از چند سال تحقیق و بررسی بالاخره این پروژه در سال 2015 شروع شد.

منظور از مقیاس‌ پذیری، تعداد تراکنش‌هایی است که در ازای هر ثانیه انجام می‌شود.

بیت کوین:

در بلاکچین بیت کوین در هر ثانیه، حدود 7 عدد تراکنش تایید می‌شود. واضح است که برای شبکه بزرگ و پرترافیکی مثل بیت کوین، این رقم بسیار کم است و می‌توان گفت که بیت کوین مقیاس پذیری پایینی دارد. البته مهندسان این حوزه، شبکه‌ای به نام لایتنینگ را طراحی کرده‌اند که به عنوان لایه دوم بیت کوین خواهد بود و امکان انجام میلیون‌ها تراکنش را در ثانیه امکان پذیر می‌کند.

اتریوم:

شبکه اتریوم نسبت به بیت کوین کمی مقیاس پذیر تر است و در هر ثانیه حدود 17 عدد تراکنش انجام می‌دهد. البته بعد از به روز رسانی اتریوم و تبدیل آن به اتریوم 2، طرح  شاردینگ اجرا می‌شود که امکان افزایش سرعت تایید تراکنش‌ها را تا هزاران تراکنش در ثانیه فراهم می‌کند.

بیت کوین:

این رمزارز برای انتقال ارزش به صورت همتا به همتا و غیرمتمرکز ایجاد شده است. علاوه بر این، در برخی از شرکت‌ها و موسسات با پرداخت بیت کوین می‌توان از خدمات آن‌ها استفاده کرد یا از آن‌ها محصولی را خرید. این نشان می‌دهد که افراد زیادی بیت کوین را به عنوان یک گزینه پرداخت نیز قبول می‌کنند.

اتریوم:

اتریوم علاوه بر این که بستری است برای انتقال همتا به همتای ارزش، امکان اجرای قرادادهای هوشمند و استفاده از برنامه‌های غیرمتمرکز را فراهم کرده است. همچنین این شبکه، از توکن‌هایی با عملکردهای مختلف پشتیبانی می‌کند. «اتر»، رمزارز بومی شبکه اتریوم است و بیش‌تر به عنوان سوخت (gas) برای انجام تراکنش‌های مختلف در شبکه اتریوم طراحی شده است. اما کاربران از آن به عنوان رمزارز نیز استفاده می‌کنند و با خرید و فروش آن به تجارت می‌پردازند.

بیت کوین:

شبکه بیت کوین برای کنترل تورم و حفظ ارزش این رمزارز محدودیتی برای عرضه در نظر گرفته است، بدین معنی که فقط 21 میلیون واحد بیت کوین عرضه خواهد شد. در حال حاضر حدود 19 میلیون بیت کوین استخراج شده است و تنها 2 میلیون بیت کوین دیگر برای استخراج باقی مانده است. در بلاکچین بیت کوین، ساخت هر بلاک و اضافه کردن آن به شبکه، به طور متوسط 10 دقیقه طول می‌کشد و پاداش استخراج بلاک در حال حاضر 6.25 بیت کوین است. با این حساب، در هر ساعت تقریبا 37 عدد بیت کوین استخراج می‌شود. هر 4 سال یکبار، پاداش استخراج بلاک نصف می‌شود و تعداد بیت کوین کمتری برای استخراج کنندگان اعطا می‌شود. به عنوان مثال در سال 2024 به ازای استخراج هر بلاک 3.125 عدد بیت کوین پاداش داده خواهد شد.

اتریوم:

اتریوم در حال حاضر هیچ محدودیت عرضه ندارد و مقدار مشخصی برای عرضه کل آن در نظر گرفته نشده است. اما برای جلوگیری از بی ارزش شدن آن، اخیرا به ازای استخراج هر بلاک، پاداش استخراج از 3 اتر به 2 اتر کاهش یافته است. در بلاکچین اتریوم ساخت هر بلاک و اضافه کردن آن به بلاکچین، به طور متوسط 15 ثانیه طول می‌کشد و پاداش استخراج هر بلاک در حال حاضر 2 اتر است. با این حساب در هر ساعت 480 اتر استخراج می‌شود.

بیت کوین:

در شبکه بیت کوین، دارایی بر اساس تراکنش‌های خرج نشده تعریف می‌شود. تراکنش‌های خرج نشده مقدار بیت کوینی هستند که بعد از انجام یک تراکنش باقی می‌مانند و در پایگاه داده به عنوان وروردی برای تراکنش بعدی ثبت می‌شوند. به این وروردی‌ها می‌توان توسط کیف پول دسترسی داشت. در واقع، کیف پول‌ها آدرس و موجودی یک کاربر را نشان می‌دهد. این کیف پول‌ها برای هر تراکنشی یک آدرس جدید تولید می‌کنند.

در شبکه بیت کوین، زمانی که شما تراکنشی انجام می‌دهید، باید همه موجودی آدرس‌های وروردی را خرج کنید. اگر مقدار خرج شده بیشتر از مقدار مورد نیاز شما باشد، باقی مانده دارایی‌تان به حسابتان برمی‌گردد. برای انجام تراکنش با استفاده از آدرس‌ها نیازی به احراز هویت کاربران نیست و این موضوع باعث می‌شود که کاربران ناشناس بمانند. در بلاکچین بیت کوین برای انجام تراکنش‌ها نیاز به پرداخت کارمزد از سوی کاربران می‌باشد. کارمزد در بلاکچین بر اساس سایز هر تراکنش محاسبه می‌شود.

اتریوم:

در شبکه اتریوم دارایی‌ها بر اساس حساب‌ها تعریف می‌شوند و برای انجام هر گونه تراکنشی نیاز به ایجاد حساب داریم. با استفاده از کیف پول می‌توان به این حساب‌ها دسترسی داشت و آن‌ها را مدیریت کرد. در شبکه اتریوم، کیف پول‌ها برای هر تراکنشی آدرس جدیدی تولید نمی‌کنند. در بلاکچین اتریوم هم برای انجام هر گونه تراکنشی باید کارمزد پرداخت شود. میزان این کارمزدها را شلوغی شبکه و پیچیدگی محاسبات تعیین می‌کنند.

ممکن است بلاکچین‌های بیت کوین و اتریوم در نگاه اول بسیار شبیه به یکدیگر باشند، اما در اصل با یکدیگر تفاوت‌های اساسی دارند. البته این تفاوت‌ها بیانگر برتری یک شبکه نسبت به دیگری نیست. تفاوت در طراحی و توسعه این دو بلاکچین باعث می‌شود هر کدام اهداف و مقاصد منحصر به فردی داشته باشند. به همین دلیل این دو شبکه اصلا با یکدیگر در رقابت نیستند، بلکه در تلاشند خدمات مختلفی را بر اساس نیازهای کاربران ارائه دهند.

دیدگاهتان را بنویسید (0 دیدگاه)

ایمیل

نام و نام خانوادگی

متن

ثبت دیدگاه

نظرات کاربران (0 نظر)