دسته بندی مقالات 
تاریخ انتشار28 آذر 1402 زمان مطالعه6 دقیقه
دسته بندی مقالات 
احتمالا هنگامی که عبارت «عرضه اولیه» را می‌شنوید، به یاد عرضههای اولیه بورس می‌افتید. در عرضه اولیه، یک شرکت برای اولین بار سهام خود را در بورس عرضه می‌کند. شرکت‌ها این کار را برای جذب سرمایه انجام می‌دهند. مهم‌ترین مزیت سهم‌ها در عرضه اولیه این است که به قیمت خیلی پایینی ارائه می‌شوند و بعد از مدت کوتاهی سود چند برابری می‌دهند.
بهتر است بدانید که در بازار رمزارزها هم عرضه اولیه وجود دارد. در عرضه اولیه بازار رمزارزها، توکن‌ها و کوین‌ها به قیمت پایینی ارائه می‌شوند. عرضه اولیه رمزارزها از جهاتی شبیه بورس است و از جهاتی با بورس تفاوت‌هایی دارد. در حوزه رمزارزها دو نوع اصلی عرضه اولیه وجود دارد: عرضه اولیه کوین (ICO) و عرضه اولیه توکن (ITO). در این مقاله قصد داریم عرضه اولیه رمزارزها را بررسی کنیم.
قبل از شروع بحث اصلی، بهتر است تفاوت بین کوین و توکن را به طور مختصر بررسی کنیم. توکن و کوین نوعی رمزارز هستند، اما مهم‌ترین تفاوتی که با یکدیگر دارند در مالکیت بلاکچین است. به این معنی که؛ کوین‌ها برای خود بلاکچین اختصاصی دارند. برای مثال: رمزارز بیت کوین، بلاکچین اختصاصی خود را دارد و به همین دلیل به عنوان کوین شناخته می‌شود. همچنین رمزارز اتر، بلاکچین اختصاصی خود را دارد که نام آن اتریوم است.
اما در مورد توکن‌ها اینگونه نیست، به این معنی که آن‌ها برای خود بلاکچین اختصاصی ندارند، بلکه بر بستر بلاکچین‌های دیگر پیاده‌سازی می‌شوند. برای مثال: رمزارز معروف تتر، بلاکچین اختصاصی خود را ندارد و به همین دلیل به عنوان توکن شناخته می‌شود. توکن تتر بر بستر بلاکچین‌های اتریوم و ترون پیاده‌سازی شده است.
عرضه اولیه کوین (Initial Coin Offering)، با نام مخفف ICO نیز شناخته می‌شود. ICO رویدادی است که در آن یک شرکت، رمزارز جدیدی را برای جمع آوری پول به فروش می‌رساند. سرمایه‌گذاران هم در ازای کمک‌های مالی خود، رمزارز مورد نظر را دریافت می‌کنند.
در مواقعی که عرضه اولیه کوین وجود دارد، سرمایه‌گذارانی که به خرید آن‌ها تمایل دارند؛ می‌توانند با تحقیق در مورد این رمزارز جدید و تحلیل آینده آن، جهت پیش خرید کوین‌ها اقدام کنند. خریداران می‌توانند به آسانی از طریق صرافی‌های ایرانی، کوین مورد نظر خود را خریداری کنند. خرید عرضه اولیه با پرداخت سایر رمزارزها یا پرداخت پول‌های فیات، امکان پذیر است.
عرضه اولیه توکن (Initial Token Offering)، با نام مخفف ITO نیز شناخته می‌شود. بسیاری از شرکت‌ها یا پروژه‌ها هنگام شروع کار خود، نیاز به سرمایه اولیه دارند. از این رو برای تامین سرمایه مورد نیاز خود به پیش فروش توکن می‌پردازند که به آن عرضه اولیه توکن می‌گویند. این توکن‌ها معمولا قیمت بسیار پایینی دارند و می‌توانند گزینه مناسبی برای سرمایه‌گذاری باشند. البته همیشه هم همه چیز طبق روال پیش نمی‌رود و ممکن است با خرید عرضه اولیه در بازار رمزارها، سرمایه خود را از دست دهید. در بخش‌های بعدی دلایل این موضوع را بررسی خواهیم کرد.
ITO ها از نظر مفهوم شبیه ICO ها هستند. هدف هر دو رویداد جمع‌آوری بودجه برای راه‌اندازی یک پروژه جدید است. تنها تفاوت آن‌ها، در نوع رمزارزی است که عرضه می‌شود. در ICO ها کوین‌ها عرضه می‌شوند، در حالی که در یک پروژه ITO، توکن‌ها عرضه می‌شوند. در ادامه به بررسی دقیق این موضوع می‌پردازیم.
در عرضه اولیه رمزارزها، اصطلاحات ICO و ITO اغلب به صورت مترادف استفاده می‌شوند. با این حال، یک تفاوت اساسی بین آن‌ها وجود دارد که باید از آن آگاه بود. در ICO ها هدف جمع‌آوری سرمایه برای عرضه یک کوین جدید است. کوین‌ها وسیله‌ای برای مبادله هستند و عملکردی مانند دلار و ریال و … دارند. در واقع کوین‌ها شیوه‌ای از پرداخت هستند و کاربردهای محدودی دارند.
در ITO ها معمولا تمرکز بر روی ارائه توکن‌ها است. توکن‌ها کاربردهای بسیار گسترده‌ای نسبت به کوین‌ها دارند. توکن‌ها می‌توانند سهمی از مالکیت یک دارایی دیجیتالی یا حتی فیزیکی را نشان دهند. آن‌ها می‌توانند دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند. از آنجایی که یک توکن هدفی بزرگتر از یک کوین دارد، می‌توان از آن در طیف وسیعی از کاربردها استفاده کرد. به همین دلیل است که یک پروژه یا برنامه با پشتوانه توکن، ارزش بیشتری در دنیای واقعی دارد. اینجا تفاوت بین ICO و ITO مشخص می‌شود.
عرضه اولیه رمزارزها همیشه با سودهای کلان همراه نیست و به طبع در کنار مزایای خود، معایبی را هم دارد. معامله‌گرانی که قصد فعالیت در این حوزه را دارند، بهتر است که از این مساله آگاه باشند.
از جمله معایب بزرگ خرید عرضه اولیه در بازار رمزارزها، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اما در کنار این معایب، ICO ها می‌توانند مزایایی را نیز به همراه داشته باشند:
به عنوان یک سرمایه‌گذار رمزارزها، باید قبل از خرید یک توکن به صورت دقیق در مورد آن تحقیق انجام دهید. زمانی که یک پروژه قصد شروع فعالیت خود را دارد، معمولا طرح اولیه‌ای منتشر می‌کنند که «Whitepaper» نامیده می‌شود. در این طرح، که به نوعی نقشه کلی راه است، شما می‌توانید تمامی اطلاعات لازم را به دست بیاورید. اهداف و آینده پروژه، سرمایه کل لازم برای پروژه، مدت زمان عرضه اولیه و جزئیاتی در مورد کد رمز یا ویژگی‌های امنیتی از جمله اطلاعات مهمی هستند که در وایت پیپر یک پروژه منتشر می‌شود.
هنگامی که پروژه مناسبی را پیدا کردید، می‌توانید برای شرکت در آن ثبت نام کنید. توجه داشته باشید که هر ITO و ICO معمولا مراحل ثبت نام متفاوتی را دارند. بنابراین، در مورد نحوه ثبت نام و خرید عرضه اولیه مورد نظر خود بهتر است اطلاعاتی به دست بیاورید.
شما می‌توانید با پرداخت ارز فیات (مانند دلار) یا رمزارزها (معمولا، بیت کوین یا اتریوم)، عرضه اولیه مورد نظر خود را خریداری کنید. همچنین باید مطمئن شوید که در صرافی رمزنگاری مناسب یا صحیح برای ICO ثبت نام کرده‌اید. زیرا برخی از صرافی‌ها فقط به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا رمزارزهای خاصی را معامله کنند. بنابراین، باید مطمئن شوید که ICO مورد نظر شما در صرافی‌ای که در آن فعالیت می‌کنید فهرست شده است.
این بخش بسیار ساده است، زیرا تمام تحقیقات خود را انجام داده‌اید و مبلغ پرداخت آن را آماده کرده‌اید. در این مرحله، فقط کافیست رمزارز مورد نظر خود را خریداری کنید.
به طور خلاصه، ارائه عرضه اولیه رمزارزها، یک روش مناسب برای جذب سرمایه از طرف کسانی است که می‌خواهند پروژه‌ای را راه‌اندازی کنند. علاوه بر این، سرمایه‌گذارانی که قصد خرید این رمزارزها را دارند نیز می‌توانند سود خوبی کسب کنند. البته توصیه می‌شود که قبل از خرید این رمزارزها به طور کامل در مورد آن‌ها تحقیق کنید و از همه جوانب ارزشمندی و سودآوری آن پروژه را بسنجید. زیرا گاهی اوقات پروژه‌های کلاهبرداری، سرمایه‌گذاران را فریب می‌دهند و اموال آن‌ها را می‌دزدند. حتی اگر پروژه‌ای کلاهبرداری نکند و واقعی باشد، ممکن است بعد از پیاده‌سازی؛ ناخواسته شکست بخورد و دارایی کاربران این پروژه از بین برود.
نظرات کاربران (0 نظر)