اتریوم 2 چیست؟
تاریخ انتشار9 بهمن 1401 زمان مطالعه5 دقیقه

اتریوم، یک شبکه‌ بلاکچینی بسیار قدرتمند و منعطف است و بعد از بیت‌کوین دومین بلاکچین بزرگ در بازار رمزارز ها شناخته می‌شود. این بلاکچین علاوه بر این که بستری برای انتقال رمزارز ها است، برای اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز نیز کاربرد دارد. بلاکچین اتریوم میزبان بسیاری از رمزارزها است، اما رمزارز اصلی آن «اتر» نام دارد. با اینکه این بلاکچین تا به امروز، بسیار موفق عمل کرده و جایگاه خوبی در بازار رمزارز ها دارد، اما همچنان امکان بهبود و
پیشرفت هر چه بیشتر آن وجود دارد. در حال حاضر، این بلاکچین در حال یک تحول بزرگ است. توسعه ‎دهندگان این بلاکچین در حال به روزرسانی این شبکه و راه‌اندازی نسخه‌ دوم آن به نام «اتریوم 2» هستند.

اتریوم2 چیست؟

اتریوم2 جدیدترین به روز‌رسانی بلاکچین اتریوم است که با نام سرنیتی (Serenity) نیز شناخته می‌شود. البته این به‌روزرسانی بزرگ به یکباره و در مدت زمان کوتاهی انجام نمی‌شود. بلکه طی پروسه‌ای در چند فاز مختلف (فاز صفر، فاز یک و فاز دو) انجام می‌شود. فاز صفر در 11 آذر 99 راه‌اندازی شده است. فاز 2 در 24 شهریور 1401 راه اندازی شد و فاز سوم آن احتمالا در سال 1403 راه‌اندازی خواهد شد. این فازها به ترتیب شامل این موارد می‌باشند:
1.راه‌اندازی بلاکچین بیکن‌چین (Beacon Chain)
2.ادغام اتریوم و بیکن‌چین که مرج (Merge) نامیده می‌شود.
3.راه‌اندازی زنجیره‌های شارد (Shard Chains)

در هر فاز، ویژگی‌ها و قابلیت‌های جدیدی به این بلاکچین اضافه می‌شود که عملکرد و کارایی اتریوم را از جنبه‌های مختلفی بهبود می‌بخشد. از جمله این بهبودها، ارائه‌ راه‌کارهایی برای افزایش مقیاس‌پذیری و کاهش کارمزدهای تراکنش‌ها است. در ادامه‌ این مقاله، تمامی این فازها را به طور خلاصه بررسی خواهیم کرد.

چرا اتریوم2؟

با ظهور بلاکچین اتریوم، فناوری‌های جدیدی مثل برنامه‌های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند مطرح شد و روزبه‌روز پیشرفت کرد. به دنبال آن، امور مربوط به حوزه‌ی مالی غیرمتمرکز یا همان دیفای (Defi) نیز در این بلاکچین اجرا شد. امروزه اتریوم میزبان هزاران هزار پروژه‌های مختلف است.با گسترش و پیشرفت اتریوم، مشکلات زیادی به وجود آمد. برای مثال، با افزایش تعداد تراکنش‌های اتریوم، شبکه بسیار شلوغ شد. این شلوغی شبکه باعث شد که سرعت انجام تراکنش‌ها کاهش پیدا کند، از طرفی هم باعث افزایش نرخ کارمزد تراکنش‌ها شد. هزینه تراکنش‌ها برای کاربران معمولی، بسیار بالا و غیر منطقی بود.

اتریوم در این صورت برای ادامه‌ حیات خود نیاز به بهبود یکسری ویژگی‌های خود را داشت. در غیر این صورت، محبوبیت خود را از دست می‌داد و کاربران بسیاری شبکه را ترک می‌کردند. در نتیجه آپدیت اتریوم و ایجاد نسخه‌ جدیدی تحت عنوان اتریوم 2 مطرح شد. نکته‌ای که در این مورد باید یادآوری شود این است که، بسیاری از افراد فکر می‌کنند که اتریوم و اتریوم 2 بلاکچین‌های جداگانه‌ای هستند و هرکدام رمزارز های متفاوت خود را دارند. اما واقعیت این است که اتریوم 2 همان اتریوم است که صرفا به روز رسانی شده و برخی از پروتکل‌های آن تغییر کرده است.

ویژگی‌ها و مزایای اتریوم 2 چیست؟

اتریوم 2 مزایای مهمی نسبت به ورژن قبلی خود دارد که شامل موارد زیر است:
•سرعت بالای پردازش تراکنش‌ها
•مصرف کمتر برق به دلیل حذف فرایند استخراج
•کاهش کارمزد تراکنش‌ها
•امنیت بالا

فازهای اجرای اتریوم 2

در بخش‌های قبلی گفتیم که به روزرسانی اتریوم در سه فاز انجام می‌شود. در این قسمت قصد داریم به بررسی فازهای مختلف آن بپردازیم.

1.فاز صفر: بلاکچین بیکن چین:

هدف اصلی به روز رسانی اتریوم، انتقال از الگوریتم اثبات کار به اثبات سهام بود. بیکن‌چین نام اصلی بلاکچین اثبات سهام بود که در سال 1399 راه‌اندازی شد. این بلاکچین، مستقل از شبکه‌ اتریوم ولی به موازات آن کار می‌کرد. این زنجیره برای اطمینان از اینکه الگوریتم اجماع اثبات سهام قبل از فعال کردن آن در اتریوم 2، صحیح و پایدار عمل خواهد کرد، ایجاد شد. با راه‌اندازی بیکن چین و اجرای آن، تمهیدات فاز بعدی یعنی مرج فراهم شد.

2.فاز یک: مرج

مرج، یکی از داغ‌ترین موضوعات اخیر حوزه‌ رمزارزها بود که کاربران این شبکه منتظر اجرای آن بودند. مرج اخیرا در شهریور 1401، اجرا شد. طی این فاز، شبکه اصلی اتریوم با بلاکچین بیکن چین ادغام شد. ادغام در واقع یک اصطلاح است و برای توصیف ارتقای اتریوم از الگوریتم اجماع اثبات کار به الگوریتم اجماع اثبات سهام استفاده می‌شود. این مکانیسم جدید برای افزایش امنیت شبکه و همچنین کاهش مصرف انرژی در شبکه‌ اتریوم اجرا شده است. علاوه بر این، این طرح، پایداری و مقیاس‌پذیری بیشتری را برای شبکه اتریوم فراهم می‌کند. با پیاده‌سازی این طرح، مصرف برق و انرژی حدود 99 درصد کاهش یافته است.

3.فاز دو: شاردینگ

شاردینگ یکی از راهکارهای افزایش مقیاس‌پذیری در بلاکچین است. پیش‌بینی می‌شود که این فاز در سال 1403 اجرا شود. با استفاده از فناوری شاردینگ که نوعی تقسیم‌بندی بلاکچین است؛ عملیات مربوط به محاسبات و ذخیره‌ اطلاعات به قسمت‌های کوچکتری تقسیم می‌شود. در نتیجه، سرعت پردازش اطلاعات در شبکه افزایش یافته که این امر نتیجه‌ قابل قبولی در بهبود مقیاس‌پذیری بلاکچین اتریوم دارد. در اتریوم 2 افزایش ظرفیت شبکه سبب بالا رفتن سرعت تراکنش‌ها می‌شود. به دنبال این مساله، میزان کارمزد تراکنش‌ها نیز در این ورژن کاهش چشم‌گیری پیدا می‌کند. افزایش امنیت و پایداری شبکه از دیگر نکات حائز اهمیت در به‌روزرسانی جدید اتریوم است.

تفاوت اتریوم 2 با اتریوم

در بلاکچین اتریوم 2 که نسخه جدید بلاکچین اتریوم است، مهم‌ترین تفاوتی که ایجاد شده، تغییر الگوریتم اجماع شبکه است. در این بلاکچین، مکانیسم اثبات کار جای خود را به مکانیسم اثبات سهام داده است. به این معنی که برای ساخت بلاک جدید و افزودن آن به شبکه‌ بلاکچینی، دیگر نیازی به خرید دستگاه ماینر و مصرف برق و انرژی نیست. بلکه هر کاربری که بخواهد می‌تواند رمزارز بومی این بلاکچین را خریداری کند و به عنوان نود سهامدار در شبکه فعالیت کند. تعدادی از نودهای سهامدار توسط رای‌گیری انتخاب می‌شوند تا بلاک‌ها را ایجاد و به شبکه‌ بلاکچینی اضافه کنند. در نتیجه‌، این نودها چند عدد رمزارز اتر به عنوان پاداش دریافت می‌کنند.

نکته‌ مهمی که باید به آن توجه داشته باشیم این است که؛ علیرغم انتقال از الگوریتم اثبات کار به اثبات سهام، کل تاریخچه اتریوم از زمان پیدایش، دست نخورده باقی مانده و هیچ تغییری نکرده است. همه‌ دارایی‌هایی که قبل از این تغییر در کیف پول شما نگهداری می‌شده، همچنان قابل دسترسی است. بنابراین از این بابت جای هیچ نگرانی نیست. همچنین تمامی کسانی که این رمزارز را دارند، باید توجه کنند که چیزی به اسم رمزارز اتر 1 و اتر 2 یا اتر قدیمی و جدید وجود ندارد. رمزارز آن‌ها به همان شکل در شبکه‌ اتریوم وجود دارد و تغییری نکرده است.

 

اتریوم به عنوان دومین رمزارز محبوب جهان، روز به روز طرفداران بیشتری پیدا می‌کند. اتریوم اولین بلاکچینی بود که به معرفی قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز پرداخت و آن‌ها را اجرا کرد. به همین دلیل کاربران زیادی جذب این بلاکچین شدند و در این بستر فعالیت کردند. به دلیل استفاده‌ گسترده از این شبکه، باگ‌ها و مشکلات آن به مرور زمان نمایان شد. در نتیجه، توسعه‌دهندگان برای رفع مشکلات اتریوم، تصمیم گرفتند تا نسخه پیشرفته‌تری از آن را ارائه کنند. به همین منظور آپدیت‌های اتریوم 2 در سه فاز شروع شد. هدف از این به روزرسانی ایجاد شبکه‌ای مقیاس‌پذیرتر، پایدارتر و امن‌تر بود.

comment دیدگاهتان را بنویسید (0 دیدگاه)

ایمیل
نام و نام خانوادگی
متن